Vanochtend zag ik op Instagram in een filmpje hoe een oventje, waar keramieke kerstkadootjes in waren gebakken, werd open gedaan. Hoewel ik dat nog nooit gedaan heb, kreeg ik gelijk het gevoel hoe heerlijk het moet zijn om dat te doen! Wetend wat je hebt gemaakt, geduld moeten hebben tot de oven klaar is en vervolgens je laten verrassen door hoe het geworden is.

Met dot painten heb ik dat gevoel ook! Nu ben ik bijvoorbeeld bezig om voor een lieve vriendin een Kado(o)tje te maken, een kettinghanger. Aan het creëren van zo’n Kadotje gaat een heel proces vooraf. Eerst vraag ik mijzelf af met welke kleuren ik wil gaan dotten. Soms weet ik dat direct, andere keren volgt het antwoord pas later. Daarna stem ik mij af op de vorm die ik ongeveer wil gaan dotten, ook die laat ik rustig uit het niets ontstaan. Dan is het een kwestie van de eerste dots zetten en de rest van het ontwerp ontvouwt zich vanzelf.

Dit keer heb ik het ontwerp eerst op een dik vel papier gemaakt. Zo kon ik ondertussen de hanger klaar maken om op te kunnen dotten en kreeg ik alvast een gevoel of de kettinghanger uiteindelijk de uitstraling zou krijgen, die ik voor ogen heb. Nu is het geduld hebben tot ik op de hanger zelf kan gaan dotten. Stap voor stap kom ik dichterbij het moment, dat de kettinghanger klaar is en ik hem haar kan overhandigen. Ik kan niet wachten!
Dat is het plezier van het creëren!

Hartelijke groeten,

Sigrid