Een paar jaar geleden, toen een ex-vriend van mij overleed, kwam ik weer in contact met zijn moeder, Riet. Het was voor mij moeilijk te bevatten, dat hij, mijn toenmalige liefde, er niet meer was. Dat ik hem nooit meer toevallig tegen het lijf zou lopen of het met hem over vroeger zou kunnen hebben. Maar het hernieuwde contact met zijn moeder liet mij ook ervaren hoe enorm ingrijpend dit verlies voor haar als moeder was, is en zal blijven.

Toen ik afgelopen najaar benaderd werd of ik een workshop Dot Painting wilde verzorgen voor het Wereldlichtjesdag-evenement, was mijn reactie dan ook: “Ja, dat wil ik!” En ik wist ook meteen wie ik mee wilde vragen: Riet. Voor wie het niet weet, Wereldlichtjesdag is de dag waarop mensen wereldwijd een kaars aansteken om hun overleden kind(eren) te herdenken.

Zo kwam het dat Riet en ik samen aanwezig waren op het Wereldlichtjesdagevent op 11 december 2022. Voorafgaand aan de workshop waren er een aantal sprekers. Ieder vertelde over zijn of haar eigen ervaring rondom het verlies van hun kind(eren). Ook rouwdeskundige Manu Keirse, was uitgenodigd om te spreken. Het was een mooie en integere opening van een bijzonder evenement.

Na de opening konden de bezoekers kiezen of zij wilden deelnemen aan één van de seminars of aan de workshop. Langzaam maar zeker vulde de workshopruimte zich met moeders, een vader en een aantal broertjes en zusjes van overleden kinderen.

Toen ik hen de basis van Dot Painting had uitgelegd en na wat oefenen, begonnen zij hun gedenksteentje te dotten. Ik was echt onder de indruk van het gemak, waarmee zij in korte tijd kleur gaven aan hun gevoel en een mooi steentje voor hun dierbare maakten.

Zo leefde een jongen, wiens hoofd helemaal vol zat van alle verhalen en emoties, zich helemaal met de verf uit en creëerde een regenbooghartje. De jonge vader dotte een schattig, klein huisje met een maan en een ster op zijn gedenksteentje. Een meisje dotte de voorletter van de naam van haar overleden broertje en één van de moeders dotte een prachtig, stralend hart.

Ondanks dat sommigen nog maar heel recent hun kindje verloren waren, ontstond er tijdens de workshop veel openheid en ruimte voor kwetsbaarheid. Meerdere personen deelden hun eigen verhaal met de anderen en ook met Riet en mij. Het was mooi om te zien, hoe aandachtig er naar elkaar geluisterd werd en hoeveel steun men bij elkaar vond.

Van tevoren had ik niet kunnen vermoeden, dat deze workshop zoveel moois teweeg zou brengen! Ik ben dan ook enorm dankbaar, dat ik voor dit evenement de workshop mocht verzorgen en voor het vertrouwen dat mij geschonken is. Wat mij betreft wordt hier zeker nog een vervolg aan gegeven ❤️